Η μεταφύτευση είναι μια υποχρεωτική διαδικασία για την ανάπτυξη και την ευημερία των φυτών μας.
Λέγοντας μεταφύτευση δεν εννοούμε μόνο την αλλαγή σε άλλη μεγαλύτερη γλάστρα , αλλά και το φρεσκάρισμα του φυτού και του υποστρώματος του και την επανατοποθέτηση του στην ίδια γλάστρα. Η επιτυχία της εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, από το είδος του φυτού, την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή, το χώμα, τις καιρικές συνθήκες, την υγρασία… Όλα τα φυτά δεν «ανέχονται» το ίδιο τη μεταφύτευση. Όσο απλή, άλλο τόσο πολύπλοκη είναι. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζουμε τα απαραίτητα βήματα. Αλλά γιατί να ασχοληθείτε με αυτή την επιπλέον φροντίδα; Επειδή η μεταφύτευση για το φυτό σας είναι σαν μια μεγάλη χειρουργική επέμβαση για εμάς. Το να έχουμε την καλύτερη υγεία μας πριν από την επέμβαση, να επιτρέπουμε τις κατάλληλες συνθήκες για ανάκαμψη και τη σωστή φροντίδα μετά το χειρουργείο, είναι εξίσου σημαντικό για εμάς για μια γρήγορη ανάρρωση χωρίς επιπλοκές, όπως και για τα φυτά μας. Αλλά όταν πρόκειται για φυτά, αυτό το ονομάζουμε «στρες μεταφύτευσης» και αυτό που κάνετε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη μεταφύτευση μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Το πιο σημαντικό για τη σωστή μεταφύτευση του φυτού μας είναι να αποφασίσουμε εάν είναι όντως ώρα για μεταφύτευση. Ένα φυτό χρειάζεται να επαναφυτευθεί μόνο όταν δείχνει ότι “δυσκολεύεται” στην γλάστρα που είναι. Η ανάπτυξή του επιβραδύνεται και οι ρίζες του βγαίνουν από τις τρύπες αποστράγγισης. Καθώς ένα φυτό μεγαλώνει, το έδαφος διασπάται αργά και οι ρίζες καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο. Μια υγιής ρίζα έχει άφθονο χώμα που την περιβάλλει, το οποίο θα απορροφήσει και θα κρατήσει την υγρασία. Η σωστή εποχή για να κάνουμε μεταφύτευση τα φυτά μας είναι η αρχή της Άνοιξης ή αρχή του Φθινοπώρου. Ο βασικός λόγος είναι η αποφυγή των υψηλών θερμοκρασιών του καλοκαιριού και του θερμικού σοκ που μπορεί να προκληθεί στο φυτό μας.
Εάν είναι πραγματικά καιρός να μεταφυτεύσουμε το φυτό μας, αυτά είναι τα βήματα που είναι καλό να ακολουθήσουμε:
ΒΗΜΑ 1: Διαλέγουμε την σωστή γλάστρα.
Η σωστή γλάστρα θα πρέπει να είναι μόνο ένα μέγεθος μεγαλύτερο από το τρέχον δοχείο. «Αυτό σημαίνει ότι εάν το φυτό βρίσκεται σε γλάστρα με διάμετρο 10εκατ. επιλέξτε ένα νέο δοχείο με διάμετρο 13εκατ. Εάν η γλάστρα είναι πολύ μεγάλη, το πιο πιθανό είναι ότι θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα, όπως σήψη ριζών. Το υπερβολικό χώμα θα αποτρέψει την ξήρανση του εδάφους, ως εκ τούτου, θα σαπίσει τις ρίζες. Στη συνέχεια, επιλέγουμε το καλύτερο υλικό που ταιριάζει με τη ρουτίνα του φυτού και της φροντίδας σας. Οι γλάστρες από τερακότα στεγνώνουν πιο γρήγορα χάρη στην πορώδη φύση τους, επομένως αυτό το υλικό συνιστάται για τους γονείς των φυτών που κάνουν λάθος με το να ποτίζουν πολύ συχνά. Είναι επίσης ιδανικά για φυτά της ερήμου που προτιμούν να βρίσκονται στην άνυδρη πλευρά, όπως οι κάκτοι και τα παχύφυτα. Οι πλαστικές γλάστρες τείνουν να συγκρατούν καλύτερα την υγρασία. Είναι καλύτερες για τροπικά φυτά που δεν είναι καλό όταν το χώμα τους στεγνώνει ανάμεσα στο πότισμα, όπως τα φυτά προσευχής ή το πουλί του παραδείσου. Ανεξάρτητα από την επιλογή του υλικού, επιλέγουμε πάντα γλάστρα με τρύπες αποστράγγισης. Είναι απαραίτητες για να ευδοκιμήσουν τα φυτά. Η ικανότητα μιας γλάστρας να στραγγίζει σημαίνει ότι μπορούμε να ποτίζουμε βαθιά χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μαζευτεί υπερβολικό νερό, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε σήψη των ριζών.
ΒΗΜΑ 2: Επιλέγουμε το σωστό υπόστρωμα.
Αυτό πρέπει να περιέχει τρία υλικά σε περίπου ίσες ποσότητες: τύρφη (ή σε ορισμένες περιπτώσεις κοκοφοίνικα), άμμο και περλίτη. Αυτά τα υλικά παρέχουν οργανικά, αποστράγγιση και πολύ σημαντικό αερισμό. Όλα μαζί παρέχουν κατάλληλο “αγκυροβόλιο” για τις νέες ρίζες». Καλύτερα να αποφύγουμε τα μείγματα κομπόστ ή επιφανειακών εδαφών, καθώς ενδέχεται να μην είναι αποστειρωμένα και να περιέχουν αυγά εντόμων και παθογόνα. Υπάρχουν έτοιμα υποστρώματα ειδικά για κάθε είδος φυτού που έχουμε σπίτι μας π.χ. τροπικά φυτά, κάκτους-παχύφυτα, ορχιδέες, κ.α.
ΒΗΜΑ 3: Eετοιμάζουμε την γλάστρα.
Για την ασφάλεια μας είναι καλό να χρησιμοποιούμε γάντια και μάσκα προστασίας. Αποφεύγουμε να εισπνέουμε τη σκόνη του εδάφους, τη λάσπη ή τα σωματίδια). Για καλύτερα αποτελέσματα αποστράγγισης καλύπτουμε τον πάτο της γλάστρας με ελαφρόπετρα, χαλίκι , περλίτη ή σβόλους αργίλου.
ΒΗΜΑ 4: Βγάζουμε το φυτό μας από την αρχική γλάστρα.
Με ένα εργαλείο κήπου στο χέρι [ή ακόμα και ένα κουζινικό σκεύος], χαλαρώνουμε το χώμα του φυτού, ξεκινώντας από την κορυφή και γυρίζοντας γύρω από τη γλάστρα. Δουλέψτε απαλά το εργαλείο κήπου κατά μήκος του εσωτερικού της γλάστρας μέχρι να μπορέσετε να σηκώσετε το φυτό έξω. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο εάν ένα φυτό έχει άφθονες ρίζες, όπως ένα πόθος. Μερικές φορές είναι χρήσιμο να τοποθετήσετε το φυτό στο πλάι σε ένα τραπέζι, ώστε να μπορείτε να σηκώσετε το φυτό από τη βάση του στελέχους του και να δουλέψετε απαλά τις ρίζες εάν είναι μπερδεμένες σε τρύπες αποστράγγισης. Μόλις χαλαρώσει πλήρως, μπορούμε να σύρουμε αργά το φυτό έξω από τη γλάστρα του.
ΒΗΜΑ 5: Ελευθερώνουμε τις ρίζες.
Με το φυτό ξαπλωμένο στο πλάι, περνάμε απαλά τα χέρια μας μέσα από τις ρίζες για να τις χαλαρώσουμε και να τις ξεμπερδέψουμε. Ξεκινάμε από το κάτω μέρος του φυτού και δουλεύουμε προς τα πάνω και γύρω για να προετοιμάσουμε το φυτό για το νέο του σπίτι με περισσότερο νερό, αέρα και θρεπτικά συστατικά. «\Μερικές ρίζες μπορεί να αποκοπούν από το φυτό, και αυτό είναι εντάξει, αλλά κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να μην αφαιρέσουμε πλήρως τις ρίζες». Εάν οι ρίζες είναι υγιείς δεν χρειάζονται επιπλέον δουλειά. Προσπαθούμε να ενοχλούνται τις ρίζες όσο το δυνατόν λιγότερο. Αν οι ρίζες είναι άρρωστες ή υπερβολικά μεγαλωμένες, κόβουμε τυχόν νεκρές, αποχρωματισμένες ή πολύ μακριές ρίζες και φροντίζουμε να απολυμαίνουμε τις λεπίδες για να αποφύγουμε τη διάδοση πιθανών λοιμώξεων ή βακτηρίων.
ΒΗΜΑ 6: Τοποθετούμε το φυτό στην νέα γλάστρα.
Γεμίζουμε περίπου το ένα τρίτο της νέας γλάστρας με το φρέσκο υπόστρωμα. “Τοποθετούμε το φυτό στο κέντρο της γλάστρας. Βεβαιωθείτε ότι η κορυφή της ρίζας είναι περίπου 5-7 εκατ. κάτω από την κορυφή της γλάστρας. Προσαρμόστε το υπόστρωμα στην βάση μέχρι να φτάσετε σε αυτό το επίπεδο. Γέμισμα γύρω από τις πλευρές της ρίζας με χώμα από , πιέζοντας το ελαφρώς για να εξασφαλίσετε ότι το χώμα γεμίζει πλήρως γύρω από τις ρίζες. Για να βεβαιωθείτε ότι το χώμα θα κατακαθίσει και θα γεμίσουν όλα τα κενά, μπορείτε να χτυπάτε τα πλαϊνά της γλάστρας με τα χέρια σας. Αυτό θα συμπυκνώσει απαλά την κορυφή του εδάφους και θα επιτρέψει στο φυτό να κάθεται γερά στο νέο του σπίτι.
ΒΗΜΑ 7: Ποτίζουμε με άφθονο νερό.
Το τελευταίο βήμα είναι επίσης πολύ σημαντικό. Ποτίζουμε το φυτό μας καλά μέχρι να τρέξει το νερό από τις τρύπες αποστράγγισης του και μετά ποτίστε το ξανά. Ένα βαθύ και απαλό πότισμα είναι τόσο αναγκαίο γιατί βοηθά στην ανακούφιση από το άγχος της μεταφύτευσης και βοηθά το υπόστρωμα και το φυτό να εγκατασταθεί στο νέο του σπίτι.
Βήμα 8: Καλλιεργούμε υγιή φυτά
Αν και είναι καλό να ποτίσουμε το φυτό μας μόλις το μεταφυτεύσουμε, δεν θέλουμε να συνεχίσουμε τη συνήθεια μέρα με τη μέρα. Το υπερβολικό πότισμα αφορά τη συχνότητα του ποτίσματος και όχι την ποσότητα του νερού. Όταν τα φυτά ποτίζονται πολύ συχνά, οι ρίζες τους δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο και σταματούν να λειτουργούν, γι’ αυτό τα σημάδια του υπερβολικού ποτίσματος είναι τόσο παρόμοια με αυτά του ελάχιστου ποτίσματος. Κατά γενικό κανόνα, ένα φυτό χρειάζεται πότισμα εάν τα πέντε(5) πάνω εκατοστά του χώματος είναι στεγνά [βυθίζουμε το δάχτυλό μας στο χώμα για δοκιμή]. Σε περίπτωση αμφιβολίας, είναι καλύτερα να βυθίζουμε σε λεκάνη με τα φυτά εσωτερικού χώρου μας παρά να τα ποτίζουμε υπερβολικά. Φυτά όπως τα παχύφυτα και οι σανσεβιέριες και ο ζαμιοκούλκας τα πάνε καλά με ξηρό χώμα γλάστρας. Μπορούμε επίσης να διατηρήσουμε την υγεία του φυτού μας με το κλάδεμα. Είναι μια πρακτική που μπορεί να τακτοποιήσει και να διαμορφώσει ένα φυτό, να ενθαρρύνει την ανάπτυξη και ακόμη και να μειώσει την πιθανότητα για παράσιτα και ασθένειες. Αλλά δεν αφαιρούμε ποτέ περισσότερο από το 25% της πράσινης ανάπτυξης του φυτού ταυτόχρονα». Χρησιμοποιείτε πάντα ένα καθαρό αιχμηρό εργαλείο κοπής και καθαρίζετε ανάμεσα στις τομές για να αποφύγετε τη διάδοση ασθενειών. Με το σωστό κλάδεμα, ένα φυτό εσωτερικού χώρου μπορεί να μπορεί να μείνει στο δοχείο του για χρόνια.
